Goede zorg is ook onderwijs: waarom e-health zelfregie versnelt
Voor deze blog spreken we Liesbeth Palit, eigenaar-bestuurder van zorgorganisatie Boba, over haar visie op e-health. Zij gelooft dat zorg pas echt werkt als mensen begrijpen wat er onder hun klachten ligt én daar zelf mee kunnen oefenen. Daarom ziet ze e-health niet als vervanging, maar als versterking van goede zorg: het biedt structuur, herhaling en reflectie.
Voor haar gaat zorg niet alleen om problemen oplossen, maar om begrijpen waarom iemand vastloopt en samen ontdekken wat helpt om verder te kunnen. “Als iemand leert waarom het misgaat en zelf stappen kan zetten, dan wordt zorg iets dat je sterker maakt, niet iets waar je afhankelijk van blijft.”
Ze begon ooit op zolder, met niet meer dan de overtuiging dat het anders moest. Inmiddels is Boba uitgegroeid tot een organisatie met ongeveer 400 medewerkers en meer dan 5.500 cliënten. Haar drijfveer bleef al die jaren hetzelfde: zorg moet menselijker en nieuwsgieriger, en altijd gericht op het teruggeven van regie.
Nieuwsgierigheid als basis
Nieuwsgierigheid loopt als een rode draad door alles wat ze doet. “Iedereen oordeelt. Jij, ik, behandelaren, coaches, cliënten, het gebeurt automatisch. Maar nieuwsgierigheid betekent dat je even stopt. Dat je denkt: wat zit erachter, waarom reageert iemand zo? En als je die vraag stelt, opent er ineens een deur.”
Ze ziet het dagelijks gebeuren. Een jongere die boos binnenkomt, een ouder die de moed verliest. “Als je alleen het gedrag ziet, denk je al snel: lastig. Maar als je nieuwsgierig blijft, ontdek je vaak de pijn of de angst eronder. En dáár begint verandering. Dáár ontstaat weer ruimte om regie te pakken.”
Bij Boba is dat geen mooie slogan, maar een werkhouding. Zorg is voor Liesbeth altijd een zoektocht, samen met de cliënt. Niet voorschrijven, maar samen onderzoeken. Met een open blik, zonder oordeel.
Zorg als leerproces
Liesbeth ziet zorg niet als een serie ingrepen of pleisters. “Als je alleen het probleem oplost, komt er vaak snel een ander probleem voor in de plaats. Omdat je de kern niet hebt aangepakt.” Voor haar is zorg daarom veel meer verweven met leren.
“Het leven is leren. En leren geeft veerkracht. Als iemand begrijpt waarom hij vastloopt, en ontdekt wat hij zelf kan doen, ontstaat er perspectief. Dat is duurzaam. Dat is gezondheid die standhoudt.”
Ze vertelt hoe verandering soms klein begint: een jongere die besluit één keer per week te gaan sporten, of een cliënt die leert zelf structuur in de dag te brengen. “Het lijken kleine stappen, maar dát is de beweging die telt. Dat is de basis voor een toekomst die steviger voelt.”
E-health als ruimte voor regie
Toen corona uitbrak, werd online contact ineens noodzaak. En tot haar verrassing ontdekte Liesbeth dat het meer bracht dan ze had verwacht. “Voor mij is online geen afstand. Het is een andere manier van dichtbij zijn. Het lijntje blijft warm, maar mensen houden ook hun eigen bubbel. En die bubbel is belangrijk, want juist daar leren ze weer de regie terug te pakken.”
Sommige cliënten voelen zich zelfs veiliger online. “Het kan heel spannend zijn als er iemand fysiek in huis komt. Online blijft er lucht, het voelt lichter. En daardoor durven mensen vaak sneller te oefenen.”
E-health maakt leren bovendien flexibeler. Programma’s, modules of oefeningen zijn er op het moment dat het iemand uitkomt. Je kunt terugkijken, reflecteren, en later bespreken met je begeleider. “Dat geeft houvast. En het mooiste is dat cliënten eigenaar blijven van dat proces. Ze kunnen terughalen wat hen hielp op moeilijke momenten. Zo bouwen ze stap voor stap aan hun eigen kracht.”
Begeleiding óf behandeling en vaak juist samen
Wat Liesbeth steeds benadrukt, is dat zorg pas volledig wordt als behandeling en begeleiding elkaar versterken. “Behandeling geeft richting. Denk aan een therapie of interventie. Maar begeleiding zorgt dat het ook echt landt in de praktijk. Hoe pas je toe wat je hebt geleerd? Hoe houd je het vol in je dagelijks leven? E-health kan die brug maken.”
Behandeling hoeft daarbij niet altijd het startpunt te zijn. Soms is het sneller en praktischer om te starten binnen het sociaal domein, met begeleiding of coaching. Door gesprekken te combineren met digitale oefeningen wordt leren een doorlopend proces. “Niet alleen praten in de behandelkamer, maar ook oefenen aan de keukentafel. Dat is zorg die blijft hangen, omdat iemand het zelf in handen neemt.”
Geen bezuiniging, maar kwaliteit
Te vaak wordt e-health nog gezien als een bezuinigingsmaatregel. Liesbeth is daar helder over. “Voor mij gaat het niet om geld besparen. Het gaat om kwaliteit. E-health maakt zorg beter. Het geeft cliënten meer autonomie, het maakt zorg duurzamer en het helpt ons schaarse personeel slimmer inzetten. Dát is de winst.”
En ze ziet de bredere context. Minder autoritten, minder CO₂-uitstoot, minder verspilling van kostbare tijd. “De Green Deal zegt: dit moet anders. En e-health sluit daar naadloos bij aan. Het is slimmer, groener en menselijker.”
Samen werken aan duurzame zorg
Inmiddels werkt Boba al vier jaar met Embloom. Wat haar opvalt is de eenvoud. “Het platform is gebruiksvriendelijk. Dat lijkt misschien niet heel belangrijk, maar het is cruciaal. Behandelaren, coaches en cliënten hebben geen tijd voor ingewikkelde systemen. Als iets niet simpel is, haken ze al heel snel af.”
Belangrijker nog is de houding die ze ervaart. “Embloom denkt mee. Niet alleen over behandeling, maar ook over begeleiding. En daar ligt de toekomst. De grootste vraag in de zorg zit in begeleiding, en Embloom staat open om dat samen te ontwikkelen. Dat maakt ze voor ons een echte partner.”
Zorg die standhoudt
Aan het einde van ons gesprek vat Liesbeth het eenvoudig samen: “Als we cliënten nieuwsgierig benaderen, ze laten leren en hun regie teruggeven, dan doen we het goed.” E-health is daarbij geen vervanging van fysiek contact, maar een volwaardige tegenhanger. Samen maken ze zorg menselijker, duurzamer en sterker.”
👉 Wil je ontdekken hoe e-health jouw organisatie kan helpen om cliënten meer regie te geven, de kwaliteit van zorg te versterken en zorg duurzamer te maken?
Lees meer over de oplossingen van Embloom of neem contact met ons op.
Liesbeth Palit
Liesbeth Palit is visionair, bestuurder en eigenaar van zorgorganisatie Boba, die zij in 2004 vanuit haar zolderkamer oprichtte. Sinds 1990 werkte ze in het (speciaal) onderwijs als leerkracht en bouwde ze ruim 22 jaar ervaring op in zorg en onderwijs. Inclusief onderwijs vormt sinds het begin de kern van haar visie.
Ze leerde het specialistisch vak van Theo Peeters, eigenaar van Opleidingscentrum Autisme in Antwerpen en was later nauw verbonden aan Autisme Centraal in Gent. Deze achtergrond voedt haar overtuiging dat de wensen en behoeften van cliënten altijd het vertrekpunt moeten zijn.
Als bestuurder combineert Liesbeth haar ervaring “met de poten in de klei” met een open, benaderbare stijl. Voor haar zijn medewerkers en collega’s, geen nummers. Ze bouwt aan Boba als een ondernemende, lerende organisatie waarin gezonde bedrijfsvoering, kwaliteit en de vraag naar het waarom centraal staan.
Haar missie is om zorg menselijker, nieuwsgieriger en duurzamer te maken en cliënten hun regie terug te geven.
